پیش بینی کننده های شناختی و فراشناختی اضطراب در نوجوانان

مقدمه: اختلالات اضطرابی شایع‌ترین اختلال در میان نوجوانان هستند.  هدف پژوهش حاضر ارزیابی روابط ساختاری بین متغیرهای باورهای فراشناختی، فرا نگرانی، راهبردهای کنترل فکر و اضطراب بر اساس مدل فراشناختی اضطراب و نگرانی (ولز، 1995، 1997) در جمعیت نوجوانان بود روش : طرح پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر سال اول، دوم و سوم دبیرستان شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 91-90 بود. نمونه آماری شامل 391 دانش آموز بود، برای انتخاب این نمونه از  روش نمونه‌برداری چند مرحله‌ای استفاده شد که از میان نواحی مختلف آموزش و پرورش شهر کرمانشاه انتخاب شدند. در این پژوهش کلیه آزمودنی­ها در دامنه سنی 13 تا 19 قرار داشتند و پرسشنامه­های باورهای فراشناختی کودکان (MCQ-C)، پرسشنامه­ی فرا نگرانی (MWQ)، پرسشنامه کنترل فکر (TCQ) و سیاهه اضطراب صفت- حالت (STAI) را تکمیل کردند. یافته‌ها: تحلیل داده­ها با استفاده از آزمون­های آماری تحلیل مسیر و کواریانس  نشان داد که با اندک تغییراتی در مدل پیشنهادی اولیه، مدل نهایی برازش خوبی دارد.   بر اساس مدل نهایی باورهای فراشناختی منفی، باورهای خرافه، تنبیه و مسئولیت، فرا نگرانی به طور مستقیم با اضطراب رابطه دارند. همچنین دو راهبرد کنترل فکر توجه برگردانی و تنبیه در رابطه‌ی بین باورهای فراشناختی منفی، نظارت شناختی، باورهای خرافه، تنبیه و مسئولیت، فرا نگرانی و علائم اضطراب در نوجوانان میانجی‌گری می‌کنند. نتیجه گیری: بر اساس یافته­ها، پژوهش حاضر از مدل فراشناخت اضطراب و نگرانی حمایت می­کند و نشان می­دهد باورهایی که افراد در مورد پردازش افکارشان دارند و راهبردهایی که برای کنترل شناخت­هایشان به­کار می­برند، نقش مهمی در شروع و تداوم اضطراب دارد. بنابراین، تغییر باورهای فراشناختی و راهبردهای کنترل فکر ناسازگارانه که افراد برای کنترل افکار ناخواسته­شان استفاده می­کنند، می­تواند در پیشگیری از تشدید و تداوم اضطراب مفید باشد.